Teun (15) kan iets moois maken van een gloeiende klomp ijzer

Teun uit Kerkrade was altijd al een nieuwsgierig ventje. Hij wilde altijd alles weten. Wat hij niet wist, zocht hij op. Op de basisschool hoefde hij nooit veel te doen. Wat ze daar leerden, wist hij allemaal al. Vanaf groep 6 lieten ze hem daarom maar overgaan naar groep 8. Nog steeds leerde hij niet veel, maar hij dacht dat dat normaal was. Als extraatje mochten de slimmere kinderen een Excel-cursus doen. Teun werkte al met Excel in groep 5. Toen hij op zijn 10e naar het VWO ging, was hij binnen de kortste keren doodongelukkig. Wat doe ik hier, dacht hij, wat leer ik hier, wat heb ik hieraan? Toen hij een jaar later met zijn vader in de rij stond om zijn boeken voor het tweede jaar op te halen, zag zijn vader hoe ongelukkig hij was. "Zullen we gaan?" Vroeg zijn vader. Teun knikte. Vanaf dat moment volgde Teun zijn eigen weg. 

Meewerken aan de Nachtwacht

Teun had het geluk dat hij een vader had die begreep wat hij doormaakte. Paul zelf is met terugwerkende kracht ook hoogbegaafd, “alleen heette dat nog niet zo.” Hij werd ondernemer en ontwikkelde in een leegstaand pand in Kerkrade “een innovatieve supermarkt, genaamd Qeske, waar niets is, totdat jij er iets komt brengen. Dat is het concept: je komt iets brengen dat je wilt delen. Zo verspreidt het zich. Het trekt allerlei soorten mensen aan met bijzondere talenten. En wat zij weten en kunnen, geven zij graag weer door aan een ander. Vergelijk het met Rembrandt en zijn leerlingen: als je talent had was je welkom en hielp je meteen mee met de meester. Sommigen bleven hun hele leven kwasten schoonmaken, anderen werden zelf een meesterschilder. Maar allemaal werkten ze mee aan de Nachtwacht. Zo werkt het bij Qeske ook. Ik heb er in ieder geval mijn zoon mee gered, en in zijn spoor nog wat anderen.”

Van scholen naar leerplekken

Want Teun heeft bij Qeske zijn draai gevonden. Voor de helft van de tijd staat hij ingeschreven bij Agora in Roermond, voor de andere helft is hij aan het werk in Qeske. De laatste tijd is hij vooral aan het ijzersmeden. Een smid zocht een ruimte, Qeske had plek, en Teun dacht meteen: dit wil ik ook leren. Hij weet nu alles van legeringen, smelttemperaturen van metalen en hoe je een gloeiende klomp ijzer bewerkt tot iets moois. Vooral de creatieve kant spreekt hem aan. "Een mes smeden is niet zo moeilijk, maar een mooi versierd mes, dat is een kunst."

Als hij zelf een school zou mogen oprichten, hoe zou die school er dan uitzien? "Iedereen is verschillend, dat om te beginnen. Voor veel kinderen werkt het huidige systeem denk ik prima. Maar er zou meer diversiteit kunnen zijn, meer ruimte om zelf te ontdekken wie je bent en wat je kunt. Op scholen is dat denk ik lastig te realiseren. Misschien moeten we af van scholen, en in plaats daarvan leerplekken inrichten, met een menukaart aan mogelijkheden waar je uit kunt kiezen, zonder dat je je al heel vroeg vast moet leggen op een bepaald profiel. Zodat je dingen leert, die je zelf belangrijk vindt."

Hoogbegaafdheid

Het verhaal van Teun is onderdeel van een special over hoogbegaafdheid die Met Andere Ogen voorbereidt voor de dialoogsessie op 13 oktober a.s. in Pakhuis de Zwijger. Wij laten hierin meerdere ervaringsdeskundigen aan het woord, van de 7-jarige Rudi, tot Paul van 58. Enkele hoogleraren hoogbegaafdheid zullen op de verhalen reflecteren. Met de special hoopt Met Andere Ogen een bijdrage te leveren aan het gesprek over de specifieke leer- en ontwikkelbehoeftes van een groep kinderen van wie we meestal denken: die redden het wel. Wij hopen dat hun verhalen zullen inspireren om met andere ogen naar ze te kijken, zodat we het uiteindelijk anders gaan doen, en anders gaan organiseren. 

Lees meer portretten hier.